اکثریت قریب به اتفاق ما، به بودن تلویزیون ها در منزل، محل کار، اداره و سازمان‌مان عادت کرده‌ایم. اما واقعیت این است که نه تنها از همه‌گیر شدن تلویزیون بلکه حتی از اختراع این دستگاه نیز مدت زمان چندان زیادی نمی‌گذرد. بد نیست بدانید که اولین مدل تلویزیون در سال 1925 توسط «جان لوجی برد» اسکاتلندی اختراع شد.
برد متولد 1888 بود و تا 1946 زندگی کرد. «جان لوجی برد» در اوایل دهه 1920 روی سیستم‌های تصویری کار کرد. تلاش‌های «جان لوجی برد» در نهایت منجر به این شد که وی در سال 1924 موفق با انتقال تصاویر مورد نظر خود را از طریق کابل به دستگاه گردد.
«جان لوجی برد» یک سال پس از این اتفاق توانست چهره‌ی اشخاص را نیز با وضوح انتقال دهد. دو سال بعد، یعنی در سال 1926 نیز، نخستین ایستگاه تلویزیونی جهان توسط همین شخص، یعنی «لوجی برد» راه‌اندازی شد. «لوجی برد» این ایستگاه تلویزیونی را «تی‌وی 2» نامید.
اگر با مطالعه این مقدمه به آگاهی از سیر تکامل تلویزیون ها علاقه‌مند شده‌اید، می‌توانید با دنبال کردن بخش‌های بعدی این مقاله، با پیشرفت همه جانبه این دستگاه محبوب، یعنی تلویزیون، آشنا شوید. در بخش‌های بعدی این مقاله، سیر تکامل تلویزیونهای تولید شده با در نظر داشتن سال مربوطه، مورد بررسی قرار گرفته است.
بررسی سیر تکامل تلویزیون ها
آغاز تلویزیون، CRT
اولین نسخه از تلویزیون های CRT به نام Braun Tube شناخته می‌شدند. این مدل از تلویزیون‌ها برای ایجاد تصویر از یک شتاب‌دهنده و انحراف پرتو الکترون درون صفحه نمایش استفاده می‌کردند. تلویزیون های CRT تنها قادر به پخش تصاویر سیاه و سفید بودند با این حال برای اکثریت مردم جذاب و ستودنی بودند. چرا که غالب مردم پیش از این مشابه این دستگاه را هرگز ندیده بودند.
دوران طلایی تلویزیون های رنگی
پس از تلویزیون های CRT، سیر تکامل تلویزیون ها به تلویزیون های رنگی رسید. با ورود این تلویزیون ها به بازارهای جهانی، مدت زمان زیادی طول نکشید که این دستگاه‌ها بدل به یک وسیله ضروری در اتاق نشیمن شدند. مردم شروع به تقاضا برای صفحه نمایش‌های بزرگتر نمودند تا در کنار خانواده و دوستان لذت بیشتری از برنامه‌ها ببرند.
با این حال تلویزیون رنگی با صفحه نمایش بزرگ مشکل‌ساز بود زیرا صفحه نمایش بزرگتر و عریض‌تر، نیاز به لامپ بزرگتر و شیشه ضخیم‌تری برای اصلاح زاویه دید و تصویر واضح و روشن داشت. همین مسئله سبب شد تا طراحان تلویزیون به فکر ابداع تلویزیونی با قابلیت های جدید و ویژگی‌های منحصربفرد بیفتند.
تمایل به صفحه نمایش بزرگتر، تلویزیون های PDP
در ادامه‌ی سیر تکامل تلویزیون ها ، تلاش طراحان و سازندگان انواع تلویزیون، به پنل تصویری پلاسما (PDP) رسید. پنل تصویری پلاسما امکان ساختن تلویزیونهای بزرگتر را ممکن کرد. تلویزیون های PDP یا همان تلویزیون های پلاسما، اجازه تنظیم نور با استفاده از تخلیه الکترونیکی را به پیکسل‌های RGB دادند.
تلویزیون های PDP با این فناوری جدید می‌توانستند صفحه نمایش تخت و بزرگتری داشته باشند. با این حال، تلویزیون های پلاسما، یک دستگاه همه فن حریف نبودند و معایبی چون وجود نویز و مصرف بالای انرژی در انها، سبب آزار کاربران می‌شد.
تلویزیون های LCD
پس از تلویزیون های پلاسما سیر تکامل تلویزیون ها ، به تلویزیون های ال ای دی رسید. در این تلویزیون ها همه چیز خوب بود جز آنکه تلویزیون های LCD قادر به نمایش رنگ مشکی به نحو احسن نبودند. تلویزیونهای ال سی دی یا همانLiquid Crystal Display به واقع یک نمایشگر نوری است که ساخت آن بر پایه خصوصیات نوری کریستال مایع در ولتاژهای مختلف صورت گرفته است.
کریستال مایع بکار رفته در نمایشگرهای ال سی دی حالتی از ماده با خصوصیات دوگانه جامد و مایع است که میان صفحات شیشهای پلاریزه شده قرار میگیرد و نور را با توجه ولتاژی که به آن وارد می شود، از خود عبور می دهد. تلویزیون های LCD قادر به برطرف‌سازی بیشتر اشکالات تلویزیون های PDP بودند.
با این حال این تلویزیون‌ها همانگونه که گفته شد با توجه به نور پس زمینه خود، نمی‌توانستند مشکی خالص را تولید کنند و کیفیت تصویر محدودی داشتند.
تلویزیون های LED
تلویزیون های ال ای دی در واقع همان تلویزیون LCD است که بجای لامپ فلورسنت از سیستم نورافشانی LED استفاده می کند. البته این تلویزیون ها بطور 100 درصد LED نیستند و نباید این نام به آنها اطلاق شود. نمایشگرهای واقعی LED همچنان برای نمایشگرهای بزرگ در استادیوم ها و اهداف تجاری استفاده می شود.
برای وضوح بهتر بر روی صفحه نمایش‌های بزرگتر، تلویزیون های LCD به نور پس زمینه LED مجهز شدند و رزولوشن را افزایش دادند. نقطه کوانتومی که امروزه تولید می‌شود نوعی از تلویزیون LED به شمار می‌رود. پیکسل‌های بکاررفته در تلویزیون های LED هنوز اشکالاتی داشتند که در از میان آنها می‌توان به مصرف بالای انرژی‌شان اشاره کرد.
نور پس زمینه در این دستگاه‌ها نیز موجب ایجاد هاله‌ای از نور می‌شود و کیفیت تصویر را دچار نقص می‌سازد. وجود همین اشکالات سبب ادامه روند سیر تکامل تلویزیون ها گشت.
تلویزیون OLED
سیر تکامل تلویزیون ها در ادامه منجر به تولید تلویزیون های OLED شد. یکی از بارزترین ویژگی‌های تلویزیون OLED ، نمایش رنگ سیاه، به بهترین شکل ممکن است. پنل‌های اولد، در مواجهه با رنگ سیاه، چراغ‌های تصویر را خاموش می‌کنند و بدین وسیله غلظت رنگ سیاه را دوچندان می‌کنند. این امر به این معناست که زمانی که بخشی از تصویر به رنگ سیاه درمی‌آید، چراغ‌ها خاموش می‌شوند و رنگ سیاه با عمق و غلظت بیشتری به نمایش در می‌آید.
از دیگر ویژگی‌های تلویزیون OLED، درخشندگی خوب تصویر و بالابودن کیفیت و وضوح تصاویر به نمایش در آمده در آن است. چنین ویژگی‌هایی سبب تمایز تلویزیون OLED از سایر مدل‌هایی گشته است که با پنل LED تولید می‌شوند. در تلویزیونهای اولد، لامپ تصویر از پنل حذف شده است و آنچه که سبب نمایش تصاویر می‌شود، خاموش و روشن شدن پیکسل‌های صفحه‌نمایش است.
(تفاوت برجسته ساختار تلویزیونهای OLED از LCD و LED همین ویژگی است). علاوه‌بر تفاوت‌های مذکور، تلویزیون OLED برخوردار از طیف رنگی بسیار گسترده‌ای است که سبب تولید تصاویری بسیار طبیعی و واضح توسط این دستگاه شده است.
فناوری QLED
سیر تکامل تلویزیون ها در نهایت منجر به تولید تلویزیون های QLED شد. نام فناوری QLED در واقع ترکیبی به دست آمده از Quantom dot + LED = QLED است. این تکنولوژی در اصل نسل سوم کوانتوم دات در تلویزیون ها است که نسل قبلی آن در مدل های SUHD سال های ۲۰۱۵ و ۲۰۱۶ قابل مشاهده است و فناوری جدیدی نیست.
البته مدل های جدید QLED 2017 تفاوت های زیادی با نسل قبلی خود دارند. فناوری QLED در تلویزیون های با قرار دادن یک لایه یا یک فیلم از نقطه های کوانتومی روی نور پس زمینه یک پنل LED معمولی کار می کند. لایه مذکور متشکل از ذرات بسیار ریزی است که هر کدام از این ذرات با توجه به ابعادش (بین ۲ تا ۱۰ نانومتر)، نور جداگانه ای از خود ساطع می کند. ابعاد این ذرات، طول موج نور ساطع شده از آن ها را تعیین می کند و از این طریق رنگ های مختلف ایجاد می شوند.
کمپانی سازنده این مدل از تلویزیون‌ها مدعی است نقطه های کوانتومی می توانند بیش از یک میلیارد رنگ مختلف تولید کنند. در نسل سوم تلویزیون های کوانتوم دات که QLED نامیده می شوند، ذرات تغییر یافته اند و حالا مجهز به هسته های آلیاژ فلزی جدید و بدنه ی فلزی شده اند. این تغییر باعث می شود رنگ ها واقعی تر تولید شوند و علاوه بر این، دقت رنگ ها در روشنایی زیاد بالاتر رود.
